Ludwig van Beethoven przyszedł na świat w Bonn w 1770 roku. Już w wieku lat trzynastu skomponował swoje pierwsze utwory.
Później jego nauczycielem był sam Haydn. Beethoven spędził w Wiedniu całe swe życie. Od najmłodszych lat pasjonował go fortepian.
Młodość
W latach wczesnej młodości zwiedzał Wiedeń, miał także przyjemność poznać Mozarta, z którym nawiązał znajomość z sympatią po obu stronach, tym nie mniej trwającą stosunkowo krótko, bo przyjęło się uważać, że trwała do roku 1792. Przez pewien czas Beethoven studiował kompozycję pod okiem znanego również i cenionego Haydna, czołowego wówczas wiedeńskiego kompozytora. Jak się później okazało, to właśnie w Wiedniu, który był w tym czasie muzyczną stolicą świata, pisane było Beethovenowi spędzić resztę swojego życia. Beethoven był od wczesnych swych lat niezwykłym wirtuozem gry fortepianowej. Robił niezwykłe wrażenie na wszystkich słuchaczach. Zyskał powodzenie jako wykonawca, ale również jako zręczny nauczyciel. Beethoven komponował naprawdę dużo, co spowodowało, że w wieku dwudziestu kilka lat nie miał żadnego kłopotu z wydawnictwami, którym sprzedawał swoje utwory.
Utrata słuchu a proces tworzenia
Jako niespełna trzydziestoletni mężczyzna, Beethoven zaczął tracić słuch. Symptomy tej tragedii dla muzyka, pojawiły się dość wcześnie. Kompozytor nie mógł się z tym pogodzić, mimo że się oswajał z nowymi trudnymi warunkami. Utrata słuchu nasilała się, a on w związku z tym zaczął unikać ludzi. Jednak nie spuszczał z tonu i nadal wiele komponował. Trzeba przy tym nadmienić, że źródła mówią o lekkim stosunku Beethovena do zmieniających się upodobań słuchaczy, grał bowiem po prostu swoje, odnosząc wciąż sukcesy. Ogłuchł zupełnie przed ukończeniem pięćdziesięciu lat. Zaprzestał w związku z tym występów, komponując coraz mniej. Jeśli robił to w ogóle, to dla siebie, czy też dla przyszłych, a nie teraźniejszych audytoriów. “To nie dla was, to dla przyszłych czasów” miało pewnego razu paść z jego ust.
Absolutne wyżyny
Niesamowity jest jednak fakt, że siła jego talentu pokonała chorobę. Mentalnie był zdaje się silniejszy niż kiedykolwiek, ponieważ nie obniżył lotów ani na jotę, raczej przeciwnie. Zdumiewające jest i poza przeciętnym wyobrażeniem, że to właśnie podczas całkowitej swej głuchoty dokonał zdawałoby się niemożliwego. Otóż wtedy to skomponował to, co okazało się ponadczasowe i genialne – jego największe dzieła, które wyniosły go na muzyczne ołtarze. Ludwig van Beethoven zmarł w Wiedniu w roku 1827 mając pięćdziesiąt siedem lat. Długa jest lista dzieł Beethovena. Wyróżniamy w niej dziewięć symfonii, utwory operowe, trzydzieści dwie sonaty fortepianowe, dziesięć sonat na skrzypce i fortepian, pięć koncertów fortepianowych, szereg kwartetów skrzypcowych, pieśni i wiele innych. Łączą one w sobie genialny sposób wykonania wraz z intensywnością uczuć. Czajkowski, Wagner, Schubert, wszyscy oni przyznawali się do daleko idących inspiracji jego muzyką i sposobem podejścia w ogóle do muzycznych tematów. Ludwig van Beethoven uważany był i jest za osobowość wybitną ponad wszelką miarę.
źródło: https://zyciorysy.info/ludwig-van-beethoven/
A teraz 20 faktów o Beethovenie
Agnieszka Niessler z kanału Poważna niepoważnie inspiruje nie tylko nauczycieli, ale też zachęca i zaciekawia uczniów
